Yazımında ve yönetmenliğinde Ol Paker’ın olduğu Ticket to Paradise, romantik komedi türünde bir film. Başrollerinde, Hollywood sinemasında çok yakından tanıdığımız George Clooney ve Julia Roberts bulunuyor. Filmin konusuna gelecek olursam, David ve Georgia yıllar önce boşanmış bir çift, birbirlerinden hiç hazzetmeseler de kızlarının mezuniyeti için bir araya geliyorlar. Mezuniyetin ardından kızları Lily, arkadaşı ile filmdeki tüm olayların başlangıç noktası olan Bali’ye tatile gidiyor ve orada hayatının aşkını bulduğuna, kendisinin aslında oraya ait olduğuna inanıyor. Kızlarının tatilden döndüğünde avukat olarak işe başlayacağını düşünen David ve Georgia yaşadıkları şok ile birbirlerine olan nefretlerini bir kenara bırakıp kızlarının haberi olmadan onu kararından vazgeçirmek için iş birliği yapıyorlar ve bu sayede bence filmin en eğlenceli sahneleri ortaya çıkıyor.
Zaman zaman ailelerimizin her şeye karıştığını düşünür ve bu durumdan rahatsız oluruz. Filmi izleyen herkesin benimle hemfikir olacağını düşünmesem de ben bu film sayesinde biraz da olsa aileme hak verdim diyebilirim. Genel olarak aileler, kendi zamanlarında kötü tecrübe ettikleri olaylardan dolayı çocuklarının mutsuz olabileceği karardan dönmesi için çabalıyor. Tabii ki her konu için aynı şey olmak zorunda değil, çünkü hepimiz farklı bireyleriz; o anki olaylara karşı herkesin vereceği reaksiyon farklı olabilir. Filmde Georgia ve David, üniversiteden mezun oldukları gibi evlenmelerinin onları büyük bir hataya sürüklediğini düşünüyorlardı. Kızları da mezun olduğu gibi 2 aylık tanıştığı kişiyle kilometrelerce uzakta evlenmek isteyince, ister istemez aynı şeyleri yaşayacağını ve mutsuz olacağını düşündükleri için onu kararından vazgeçirmek istediler. Lily, ailesinin yaptığı şeyleri öğrenince kararlarına saygı duymadıklarını düşünse de, ailesi, vazgeçmesinin en iyi karar olacağını düşünüyordu.
Bence Amerika’nın kültürüne bağlı olarak yetişmiş birisi için o kültürden tamamen farklı bir kültüre alışmak zordur ve epey zaman alır. Lily, yaklaşık 2 aydır Bali’de olmasına rağmen kültürlerine hemen uyum sağlıyor ve kendisinin oraya ait olduğunu düşünüyor. Aslına bakarsak aitlik düşüncesi çoğu kişiye fazla ütopik gelebilir ama bence insan, ilk defa gördüğü yerde bile aslında oraya ait olduğunu, yaşamı boyunca orada olabileceğini hissedebiliyor. Bana tek garip gelen şey, Lily’nin başka bir kültürü bu kadar hızlı kabullenebilmesi ve uyum sağlayabilmesiydi.
Filmin teknik özelliklerine baktığımızda bariz bir gişe amacı mevcuttu. Başrollerde, Julia Roberts ve George Clooney ile yıldız sistemi kullanılmıştı. Oyunculuklar ise tek kelimeyle muhteşemdi. Genç oyuncular, her ne kadar güzel oyunculuk sergilemiş olsalar da filmi ayakta tutan ikili kesinlikle Julia Roberts ve George Clooney’di. Harika uyumlarının yanında canlandırdıkları karakterlerin özelliklerine kadar başarılı bir şekilde ekrana yansıtmışlardı. Karakterlerini o kadar başarılı canlandırmışlar ki ikisinin yerinde başka bir oyuncunun olduğunu hayal bile edemiyorum. Özellikle David ve Georgia, birbirlerine baktıkları anlarda her zaman o yarım kalmışlık hissi, seyirciye başarılı bir şekilde geçiyordu. Hani derler ya “Yarım kalan aşklar en tehlikeli aşklardır. 20 yıl sonra karşılaşırsanız yeniden başlamak istersiniz.” İşte bu cümle tam da bu filmin özetiydi. Her ne kadar birbirlerinden nefret ettiklerini söyleseler de aslında bu nefret, içlerindeki yarım kalmış sevgiyi aşamadıkları için olan nefretti. Filmdeki diyaloglar, tam romantik komedi türüne uygun yazılmıştı; bu sayede film hiç sıkmadı ve çok akıcıydı, bir an hiç bitmesin istedim.
Eğer siz de benim gibi romantik komedi türündeki filmleri çok seviyorsanız, bu filmi kesinlikle vizyondayken izlemenizi tavsiye ederim. Birbirinden güzel Bali çekimlerini sinemada izlerken, adeta oradaymış gibi hissetmek isteyeceğinize eminim.
Comments