Eğer müzikal tiyatroları ve Broadway müzikallerini ve onları yaratan sanatçıları seviyorsanız bu film onlara bir aşk mektubudur. Türünün son örneği olarak kendini tanıtan bir müzikal tiyatro yazarı Jonathan Larson’un hayatını konu alan tek kişilik rock monologu olan tick,tick…BOOM!
Bu film, senarist Steven Levenson tarafından, şaşırtıcı derecede yetenekli yazar Jonathan Larson'ın Rent'ten hemen önce olan otobiyografik parçası tick, tick … BOOM!'dan uyarlandı ve ilk büyük müzikal tiyatro projesinin hikayesini anlattı.
Larson (Andrew Garfield) 30 yaşına girmek üzereyken başlıyor film ve sekiz yıldır üzerinde çalıştığı distopik, fütüristik bir bilimkurgu tiyatro müzikalinin hayata geçmesi için hala mücadele ediyor. Larson, yıllardır üzerinde çalıştığı bu fantastik müzikal tiyatroyu oynayamadan hayatını kaybediyor; ancak Brodway müzikalleri arasına efsane olarak ismini, tarihe ve bu efsane filme yazdırmış oluyor.
Filmin yönetmeni Lin Manuel Mrianda zaman zaman filmin temposunu kaçırsa da farklı açıları ve müzikal sahnelerdeki kamera hareketleri ile filmi çok iyi dengelemiş gözüküyor. Deniz dalgası gibi bir temposu olan film, izlerken sizi ekrandan koparıyor. Filmin kurgusu değişik bir dışa vurum olmuş. Sahneler arası kopukluklar çok göze batıyor ve izleyici olarak, olayı toparlamak çok zor oluyor; fakat bunu, bir eksi yön olarak saymak filme ve konunun işlenişine hakaret olur.
Eğer bayadır üzerinde çalıştığınız ve tamamlayamadığınız bir proje varsa, bu filmi mutlaka izleminizi tavsiye ederim. Film öyle bir motivasyon veriyor ki daha izlerken kendinizi, projenizi yaparken buluyorsunuz.
Size üzücü bir haber vermek isterim; bu film, kahramanına mutlu son veren bir film değil. Larson’ın o çok istediği oyun gecesi asla gerçekleşmedi. Sadece, bitmeyen çalışmasının, bir gün bu kadar çabaya değeceğine dair bir inancı vardı.
Comments